3 Aralık Salı günü İstanbul’da gerçekleşen 19. SteelOrbis Çelik Konferansı “Çelik Piyasalarında Yeni Ufuklar”ın üçüncü oturumunda Mesut Özdöl’ün moderatörlüğünde gerçekleşen panelde konuşmacılar, 2024 yılına ilişkin değerlendirmeler yaptı ve sektörün geleceğine yönelik beklentilerini paylaştı.
2024 yılını değerlendiren Çolakoğlu Metalurji’nin Boru Profil ve İkincil Üreticiler Satış Müdürü Kürşad Aynas, maliyetlerin yüksek, jeopolitik risklerin ve faiz baskısının yoğun olduğu 2024 yılında Türk şirketlerin üretim ve ihracat konusunda sıkıntı yaşamadığını ancak “öldürücü rekabetin” kârlılığı sınırladığını ifade etti. Türk çelik ihracatçılarının adil rekabetle bir problemi olmadığını ifade eden Aynas, ürün maliyetinin 60-70$/mt altındaki dampingli fiyatlarla satış yapan ülkelerle yaşanan durumun rekabet sayılamayacağını düşünüyor. Aynas, Dahilde İşleme Rejimi kapsamında ürün ithal ederek söz konusu ürünleri işleyip ihraç etmek yerine iç piyasada kullanan üreticilerin ithalat ve ihracat arasındaki bozulan dengeyi tetiklediğini belirtti. Fiyatlarla ilgili olarak Kürşad Aynas, fiyat dalgalanmalarının etkilerini minimuma indirmek için uzun dönemli kontratlar yapılabileceğini, kur paritesinin sabitlenebileceğini ve maliyet endeksli anlaşmalar yapılabileceğini dile getirdi. ABD’de yeniden başkan seçilen Donald Trump’ın 20 Ocak 2025 tarihi itibarıyla getirmeyi planladığı vergiler konusunda ise Aynas, Türkiye’nin rekabet ettiği ülkelere vergi uygulanmasının Türkiye çelik sektörü için olumlu sonuçlanabileceğini belirtti.
Türkiye’nin rekabet gücü hakkında yorum yapan Kocaer Çelik Yönetim Kurulu Başkan Vekili Mehmet Çakmur, doğrudan çelik ihracatıyla mevcut piyasa koşullarında rekabet edilemeyeceğini, Türkiye’nin katma değerli dolaylı çelik ihracatını artırması gerektiğini dile getirdi. Türkiye çelik sektörünün rakiplerinin maliyetlerinin düşük olduğunu hatırlatan Çakmur, kâr edebilmek için strateji değişikliğine gidilmesi gerektiğini ifade etti. Trump’ın ilk başkanlık döneminde görülen globalleşmenin yerini bölgeselleşmenin aldığını söyleyen Çakmur, ABD’nin Kanada ve Meksika ile ticareti artırdığını, AB’nin kendi içinde ticaret yaptığını, Türkiye’nin ise politik sıkıntılar nedeniyle jeopolitik avantajını kullanamadığını belirtti. Öte yandan yüksek enflasyon nedeniyle yavaşlayan gelişmiş ekonomilerin faiz oranlarını yavaşça indirerek durgunluğu ortadan kaldırmayı ve ekonomiyi canlandırmayı hedeflediğini söyleyen Çakmur, Avrupa’da görülebilecek küçük bir talep artışının dahi Türkiye’nin çelik ihracatını olumlu etkileyeceğini söyledi.
Paneldeki bir diğer konuşmacı olan Bilecik Demir Çelik İcra Kurulu Üyesi Muammer Bilgiç de dolaylı çelik ihracatına ağırlık verilmesi gerektiğini ve ülkede katma değerli ürün üretimine geçişin başladığını dile getirdi. Piyasadaki kapasite fazlasına değinen Bilgiç, kapasite fazlasının her zaman mevcut olduğunu ancak talepte görülen yavaşlamanın kapasite fazlasını bir sorun haline getirdiğini ifade etti. Küresel çelik sektörünün bir diğer önemli gündem maddesi olan AB’nin Sınırda Karbon Düzenleme Mekanizması hakkında ise Bilgiç, Türkiye’de elektrik ark ocaklı üretim yapılmasına rağmen ülkedeki Kapsam 2 (enerjiye dayalı) emisyonunun AB’ye kıyasla yüksek olduğunu belirtti. Bunun yanı sıra enerji maliyetlerinin de bölgeye kıyasla yüksek seyrettiğini hatırlattı. Muammer Bilgiç, Türkiye’nin enerji profili değiştirilmediği sürece çelik sektörünün elektrik ark ocağı bazlı üretimini rekabet avantajı olarak kullanamayacağını ifade etti.
